Ρήξη Αχιλλείου

ICD-10: S86.0

Αιτία

Οξεία καταπόνηση του τένοντα.

Η πλειοψηφία των ρήξεων του τένοντα συμβαίνει στη διάρκεια αθλημάτων.

Τυπική περίπτωση αποτελούν αγύμναστοι άντρες μέσης ηλικίας, οι οποίοι παθαίνουν τη ρήξη κατά τη διάρκεια αγώνα τένις ή αντιπτέρισης.

Ο κίνδυνος είναι αυξημένος μετά από θεραπεία με κορτιζόνη.

 

Συμπτώματα

Η ολική ρήξη συχνά περιγράφεται ως ένας σαφής επώδυνος τριγμός ή κρότος σε σχέση με το σχίσιμο, το οποίο κατά κανόνα εκδηλώνεται χωρίς κανένα προειδοποιητικό σημείο.

Σε ολική ρήξη είναι αδύνατη η κανονική βάδιση.

Οξύς απρόσμενος τραυματισμός του τένοντα αφορά κατά κανόνα ολική ρήξη.

Η μερική ρήξη παρουσιάζεται κατά κανόνα μετά από ενοχλήσεις του τένοντα ορισμένης χρονικής διάρκειας σε καταπόνηση και ακαμψία.

 

Αντικειμενική εξέταση

Χαρακτηριστική ευαισθησία στην περιοχή του τραυματισμού (η οποία συχνά εντοπίζεται 2-6 εκ. πάνω από την κατάφυση του τένοντα, σε ορισμένες περιπτώσεις ψηλαφάται μία εγκοπή/ένα κενό).

Ο ασθενής αδυνατεί να βαδίσει στα δάκτυλα της πλευράς, που έχει προσβληθεί.

 

Θετική δοκιμασία Thompson:

Πρόκειται για τοποθέτηση του ασθενή σε θέση πρηνηδόν (μπρούμυτα).

Συμπιέζετε τους μυς της γαστροκνημίας από πλευρά σε πλευρά.

Σε θετική δοκιμασία δεν επιτελείται πελματιαία κάμψη του άκρου ποδιού.

Αυτό αφορά την ολική ρήξη.

Συγκρίνετε με την υγιή πλευρά!

Πελματιαία κάμψη κατά την αντίσταση, απώλεια δύναμης, ευαίσθητη δοκιμασία.

 

Διαφορική διάγνωση

Διάστρεμμα ποδοκνημικής, έλλειμμα μυϊκού ιστού γαστροκνημίας.

 

Διερεύνηση

Κλινική διάγνωση, η οποία περιλαμβάνει εκτίμηση τόσο της παθητικής, όσο και της ενεργητικής κινητικότητας της ποδοκνημικής.

Γίνεται εκτίμηση της θέσης του άκρου ποδιού σε σχέση με εκείνη του άκρου ποδιού της άλλης πλευράς.

Σε αβεβαιότητα σχετικά με το αν η ρήξη του τένοντα είναι μερική, μπορεί να χρειαστεί υπέρηχος ή ΜΤ.

Με τις συγκεκριμένες εξετάσεις μπορεί επιπλέον να διαπιστωθεί τυχόν θυλακίτιδα.

 

Θεραπεία

Παραπομπή σε ορθοπαιδικό για τοποθέτηση γύψου ή κατάλληλου νάρθηκα, τοποθέτηση του ποδιού σε θέση ιπποποδίας αρχικά με διόρθωση κάθε δεύτερη εβδομάδα, ακινητοποίηση για 8 εβδομάδες.

Εναλλακτικά επεμβατική αντιμετώπιση με συρραφή του τένοντα (γύψος για 2 εβδομάδες, μετά για 6 εβδομάδες σε κινητό νάρθηκα).

 

Η διαδικασία της επούλωσης διαρκεί περίπου 6 μήνες, κάτι το οποίο συνεπάγεται φυσιοθεραπεία μεγάλης χρονικής διάρκειας στη μετέπειτα πορεία.

Κατά κανόνα δε διενεργείται εγχείρηση, όταν πρόκειται για μειωμένη κυκλοφορική λειτουργία, βαρύ κάπνισμα, διαβήτη, ηλικιωμένο ή σε ταυτόχρονη ανοσοκατασταλτική θεραπεία.

 

Υπάρχουν διάφορες απόψεις σχετικά με το αν θα χειρουργηθεί /ή όχι μία πρόσφατη ρήξη.

Τα αποτελέσματα της συντηρητικής θεραπείας και της επέμβασης είναι περίπου όμοια.

 

Γενικά σε πρόσφατες ρήξεις γίνεται εγχείρηση (= προτιμότερο μέσα στις τρεις πρώτες ημέρες, αλλά στην πράξη γίνεται σε διάστημα από 2 ημέρες μέχρι 2 εβδομάδες, πάντα σύμφωνα με την τακτική, που ακολουθεί η αντίστοιχη ορθοπαιδική κλινική).

 

Νέα ρήξη εκδηλώνεται συνήθως μετά από μη χειρουργική θεραπεία και σ’ αυτήν την περίπτωση πρέπει να χειρουργηθεί.

Η νέα ρήξη συμβαίνει συνήθως μετά από 10 – 20 εβδομάδες.

Είναι αυξημένος ο κίνδυνος για θρόμβωση του ποδιού από το γόνατο και κάτω.

Γι’ αυτό στον ασθενή χορηγείται αντιθρομβωτική αγωγή για 10 ημέρες, από ορθοπαιδικό.

 
Τελευταία ενημέρωση: Σεπτέμβριος 2019