Χλαμύδια

ICD-10: A56

Αιτιολογία

Γεννητική λοίμωξη, που οφείλεται στο Chlamydia trachomatis.

 

Συμπτώματα

Στις γυναίκες συχνά ασυμπτωματική.

Ίσως λευκό έκκριμα στα έξω χείλη του αιδοίου.

Το κολπικό τμήμα του τραχήλου μπορεί να εμφανίζεται οιδηματώδες και ερυθρό, καθώς και ελαφρά αιμορραγικό. Ψηλαφητική ευαισθησία στην περιοχή του τραχήλου της μήτρας.

 

Οι ενδιάμεσες αιμορραγίες μπορεί να αποτελούν σημείο τραχηλίτιδας.

 

Σαλπιγγίτιδα εκδηλώνεται στο 10% περίπου των ασθενών, που έχουν προσβληθεί από χλαμύδια.

Τυχόν συμπτώματα ουρηθρίτιδας, όπως επιτακτικό αίσθημα ούρησης και τσούξιμο στην ουρήθρα, μπορεί να αποτελούν ένδειξη λήψης δείγματος, που θα αναλυθεί για χλαμύδια.

 

Στους άντρες εκείνη που προσβάλλεται από τη λοίμωξη, είναι η ουρήθρα.

Συχνά ασυμπτωματική, αλλά μπορεί να προκαλέσει έκκριμα και πόνο, π.χ. στην ούρηση.

 

Και στα δύο φύλα συχνή αιτία υπογονιμότητας.

 

Εξωγεννητικές επιπλοκές:

Χλαμυδιακή επιπεφυκίτιδα σε παθητική μετάβαση των βακτηριδίων από την περιοχή των γεννητικών οργάνων στα μάτια. Αντιδραστική αρθρίτιδα.

 

Διερεύνηση

Η πιο συνηθισμένη μέθοδος διάγνωσης είναι διαμέσου μοριακής βιολογίας (PCR, LCR) στα ούρα.

Σε λήψη δείγματος από την ουρήθρα πριν από τη λήψη του δείγματος, χρειάζεται ξήρανση του τραχηλικού στομίου με κολπικό σπόγγο.

Το δείγμα μπορεί επίσης να προέρχεται από τον κόλπο.

Στα φαρμακεία υπάρχει διαθέσιμη συσκευασία αυτοελέγχου από δείγμα ούρων με υψηλή διαγνωστική ασφάλεια, παρόλα αυτά όμως μικρότερη από εκείνη που προσφέρει η ανάλυση δείγματος από τον κόλπο.

Θεραπεία

Θεραπευτικά σχήματα [1], που μπορείτε να χορηγήσετε:

Προτεινόμενη θεραπεία

* Αζιθρομυκίνη 1 g, εφάπαξ p.o. (στμ: Σκεύασμα πρώτης εκλογής.)

* Δοξυκυκλίνη 100 mg x2 για 7 ημέρες p.o. ή (σύμφωνα με άλλες μελέτες) ακόμη και για 9 ημέρες.

Εναλλακτικά:

* Ερυθρομυκίνη 500 mg x2 για 7 ημέρες p.o. ή

* Οφλοξασίνη 200 mg x2 p.o. ή 400 mg x1 για 7 ημέρες p.o.

Σε εγκυμοσύνη:

* Αζιθρομυκίνη 1 g εφάπαξ p.o. ή

* Αμοξυκιλίνη (σε οποιοδήποτε τρίμηνο) 500 mg x3 για 7 ημέρες p.o.

Όσο αφορά την αζιθρομυκίνη και τη δοξυκυκλίνη: Στο πρώτο τρίμηνο συστήνεται δοξυκυκλίνη και από το 2ο τρίμηνο και μετά αζιθρομυκίνη στις δόσεις, που αναφέρονται παραπάνω.

Στις έγκυες συστήνεται να γίνεται πάντοτε έλεγχος μετά από την ολοκλήρωση της θεραπείας, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος ψευδώς θετικού αποτελέσματος. Ο έλεγχος πρέπει να γίνεται τουλάχιστον μετά από 3 εβδομάδες (όχι νωρίτερα).

Δεν κυκλοφορεί διαθέσιμο εμβόλιο. Ο/Η σταθερός/ή σύντροφος παίρνει θεραπεία μετά από τη λήψη του δείγματος, αλλά μπορεί να πάρει και πριν από τη λήψη του δείγματος.

       

Παρακολούθηση:

Δήλωση σύμφωνα με το Σύστημα Υποχρεωτικής Δήλωσης λοίμωξης του ΚΕΕΛΠΝΟ. Η δήλωση πρέπει να γίνεται από το γιατρό, που έκανε τη διάγνωση. Ο θεράπων γιατρός είναι υπεύθυνος για παρακολούθηση και του/της σεξουαλικού συντρόφου, τη διερεύνηση και τη θεραπεία τους.

Η λήψη δείγματος επανελέγχου δεν είναι απαραίτητη, αλλά χρειάζεται να γίνεται για πρώτη φορά τουλάχιστον μετά από 4 εβδομάδες από τη λήξη της θεραπείας. Διαφορετικά μπορεί να οδηγήσει σε ψευδώς θετικό αποτέλεσμα.

Σε οξεία σαλπιγγίτιδα ανατρέξετε στο κεφάλαιο των γυναικολογικών νοσημάτων.

Εμβάθυνση: http://www.keelpno.gr,

http://www.loimoxeis.gr/

Ενημέρωση ασθενών: http://www.pkm.gov.gr/default.aspx?lang=el-GR&page=832

Φαρμακευτική αγωγή

Αζιθρομυκίνη.

Αμοξυκιλίνη.

Δοξυκυκλίνη.

Ερυθρομυκίνη.

Οφλοξασίνη.

[1] Κατευθυντήριες Οδηγίες για τη Διάγνωση και τη Θεραπεία των Λοιμώξεων, Ελληνική Εταιρεία Λοιμώξεων, ΚΕΕΛΠΝΟ, Έκδοση 2015.
Τελευταία ενημέρωση: Σεπτέμβριος 2019