Σαλπιγγίτιδα, Ενδομητρίωση, Τραχηλίτιδα, Ωοθηκίτιδα

ICD-10: N70

Ορισμός

Λοίμωξη της μήτρας, των σαλπίγγων, των ωοθηκών και ίσως του περιτοναίου της ελάσσονος πυέλου.

 

Αιτιολογία

Συχνά σεξουαλικά μεταδιδόμενα χλαμύδια (σπάνια γονόκοκκοι), mycoplasma genitalium, β-αιμολυτικοί στρεπτόκοκκοι, σταφυλόκοκκοι, gram αρνητικά εντερικά βακτηρίδια και αναερόβια βακτηρίδια.

Αυξημένος κίνδυνος λοίμωξης μετά από τοποθέτηση σπιράλ σε γυναίκες, που φέρουν σπιράλ και σε συνδυασμό με αυτόματη ή προκλητή αποβολή εμβρύου.

 

Συμπτώματα

Συνεχές άλγος, που ενδεχομένως σχετίζεται με την κίνηση.

Ευαισθησία στην κάτω κοιλιακή χώρα, πυώδες έκκριμα, δυσουρία, διαταραχές της αιμορραγίας, όπως ενδιάμεσες αιμορραγίες (κύκλου), μηνορραγία, αιμορραγία μετά από την επαφή και πυρετός > 38 βαθμών.

 

Προσοχή, τα συμπτώματα μπορεί να εκδηλωθούν εβδομάδες/ μήνες μετά από τη μετάδοση!

 

Διάγνωση

Τρία μείζονα κριτήρια:

1). Ευαισθησία στην κάτω κοιλιακή χώρα κατά την ψηλάφηση.

2). Αναπηδώσα ευαισθησία της μήτρας, δυσπαρεύνια.

3). Ψηλαφητική ευαισθησία του τραχήλου, της μήτρας και κυρίως έξω προς τα εξαρτήματα (της μήτρας).

 

Ελάσσονα κριτήρια:

Θερμοκρασία > 38 βαθμούς, πυώδες και ίσως καφεοειδές τραχηλικό έκκριμα, αυξημένη CRP, καθώς και λευκοκυττάρωση στο wet smear (wet mount test).

 

Για τη διάγνωση απαιτούνται 3 μείζονα κριτήρια ή 2 μείζονα και τουλάχιστον ένα από τα ελάσσονα.

 

Πάντα να αποκλείεται πιθανή εγκυμοσύνη, όπως και η εξωμήτριος κύηση, τα χλαμύδια κτλ.

 

Θεραπεία

Συστήνεται να χορηγείται θεραπεία από γυναικολόγο ή τουλάχιστον σε συνεργασία με γυναικολόγο, εξαιτίας του προβλήματος της αυξημένης μικροβιακής αντοχής.

 

Είναι σημαντική η έγκαιρη έναρξη της θεραπείας, για να μειωθεί ο κίνδυνος της υπογονιμότητας.

 

Φαρμακευτική θεραπεία με δοξυκυκλίνη ή οφλοξασίνη σε συνδυασμό με μετρονιδαζόλη.

Θεραπεία και του συντρόφου απαιτείται σε χλαμύδια, μυκόπλασμα των γεννητικών οργάνων, καθώς και σε γονόρροια.

 

Όταν πρόκειται για γονοκοκκικής αιτιολογίας τραχηλίτιδα, συστήνεται [1] αποχή από τη σεξουαλική δραστηριότητα μέχρι να ολοκληρώσει τη θεραπεία και ο σεξουαλικός τους σύντροφος, καθώς και έλεγχος και για άλλα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα, όπως π.χ. σύφιλη και HIV.

 

Αναρρωτική άδεια, ανάπαυση, ‘’εν μέρει’’ κατάκλιση.

 

Επανεκτίμηση μετά από 48 ώρες με κλινική εξέταση και CRP.

Αν στην επανεκτίμηση δεν παρουσιάζεται σαφής βελτίωση, παραπομπή σε γυναικολογική κλινική.

 

Επίσης (όταν πρόκειται για χλαμυδιακές λοιμώξεις) τρεις εβδομάδες μετά από την αγωγή συστήνεται επανεξέταση [1], ώστε να επιβεβαιωθεί η εκρίζωση της λοίμωξης.

 

Επειδή στα άτομα με γονοκοκκική λοίμωξη συνυπάρχει συχνά και λοίμωξη από Chamydia Trachomatis, συστήνεται σχήμα, που καλύπτει και τη χλαμυδιακή λοίμωξη.

 

Εμβάθυνση: Κατευθυντήριες Οδηγίες για τη Διάγνωση και τη Θεραπεία των Λοιμώξεων [Κεφάλαιο 8 – ΣΜΝ], Ελληνική Εταιρεία Λοιμώξεων, Αθήνα 2015.

http://www.loimoxeis.gr/

 

Φαρμακευτική αγωγή

 

Αζιθρομυκίνη: Δισκία/ Σκόνη για πόσιμο εναιώρημα.

Δοξυκυκλίνη: Δισκία/ Καψάκια.

Μετρονιδαζόλη: Δισκία.

Οφλοξασίνη: Δισκία.

 

[1] Κατευθυντήριες Οδηγίες για τη Διάγνωση και τη Θεραπεία των Λοιμώξεων, Ελληνική Εταιρεία Λοιμώξεων, Αθήνα 2015.

 

Τελευταία ενημέρωση: Σεπτέμβριος 2019