Σεροτονινεργικό σύνδρομο

ICD-10: Τ88

Ορισμός

Περίσσεια σεροτονίνης με υπερδραστηριότητα του σεροτονινεργικού συστήματος.

 

Αιτίες

Μπορεί να εκδηλωθεί κατά την έναρξη ή την υπερβολική δόση σεροτονινεργικού φαρμάκου.

Διαφορετικά προκαλείται από συγχορήγηση περισσότερων σεροτονινεργικών φαρμάκων.

Τα φάρμακα αυτά είναι αντικαταθλιπτικά, όπως SSRI, SNRI, αναστολείς-ΜΑΟ (στους οποίους συμπεριλαμβάνεται το αντιπαρκινσονικό σκεύασμα ρασαγιλίνη και σελεγιλίνη), αλλά ακόμη και διάφορα αντικαταθλιπτικά.

 

Ο κίνδυνος αυξάνεται σε συγχορήγηση με άλλα σκευάσματα, τα οποία επίσης απελευθερώνουν σεροτονίνη.

Μεταξύ αυτών σημειώνονται τα αναλγητικά, όπως η τραμαδόλη, η πετιδίνη, η φαιντανύλη, το σκεύασμα διακοπής καπνίσματος βουπροπιόνη (τα σκευάσματα αυτά δεν πρέπει να χορηγούνται κατά τη διάρκεια θεραπείας με αναστολείς-ΜΑΟ ή τις πρώτες 2 εβδομάδες μετά από τη διακοπή της θεραπείας με αυτούς).

Η λινεζολίδη (αντιβιοτικό), τα ναρκωτικά, που δρουν κεντρικά, (π.χ. αμφεταμίνη, έκσταση και κοκαῒνη), αντιπαρκινσονικά σκευάσματα (όπως λεβοντόπα, βρωμοκρυπτίνη, ρασαγιλίνη και σελεγιλίνη), αντιεπιληπτικά, όπως βαλπροϊκό, το σκεύασμα κατά της ημικρανίας σουματριπτάνη.

 

ΠΡΟΣΟΧΗ στο ότι το σύνδρομο μπορεί επίσης να προκληθεί από τη συγχορήγηση αντικαταθλιπτικών με το βαλσαμόχορτο!

 

Συμπτώματα

Ως αρχικά συμπτώματα μπορεί να εκδηλωθούν μυϊκές συσπάσεις, ναυτία, εμετοί, κοιλιαλγίες, ανησυχία, νευρικότητα, ευερεθιστότητα.

 

Σε πιο σοβαρές καταστάσεις σύγχυση, υπερθερμία, μυϊκή ακαμψία, ανύψωση αρτηριακής πίεσης, αναπνευστική καταστολή, αρρυθμίες και μυϊκές συσπάσεις.

 

Η υπερθερμία προσδίδει αρνητικότητα στην πρόγνωση, συνεπάγεται αυξημένο κίνδυνο ραβδομυόλυσης και νεφρικής ανεπάρκειας μέχρι γενικευμένη οργανική ανεπάρκεια.

 

Διαφορική διάγνωση

Από λοίμωξη, κακόηθες νευροληπτικό σύνδρομο, μεταβολική νόσο, στερητικό σύνδρομο.

 

Διερεύνηση

Απουσιάζουν τα παθογνωμικά σημεία από την εξέταση.

Ιστορικό φαρμακευτικής αγωγής!

 

Θεραπεία

Διακοπή των φαρμάκων, που δρουν ως εκλυτικοί παράγοντες, καταστολή και ψύχος.

Σε όλα τα περιστατικά, για τα οποία υπάρχει τέτοια υποψία, χρειάζεται παρακολούθηση σε νοσοκομείο.

Με βενζοδιαζεπίνη επιτυγχάνεται ανακούφιση των ψυχικών και μυϊκών συμπτωμάτων.

 

Σεροτονινεργικοί ανταγωνιστές μπορούν να χορηγηθούν με τη μορφή θεραπευτικής χορήγησης δισκίων κυπροεπταδίνης

(4-8 mg κάθε 4η ώρα – μέγιστη δόση 32 mg/24ωρο), αλοπεριδόλη ή ρισπεριδόνη.

Η συγκεκριμένη θεραπεία χορηγείται κατά τη διάρκεια νοσηλείας σε νοσοκομείο.

 

Αν η υπερθερμία > 39 βαθμών ή πρόκειται για ισχυρή μυϊκή ακαμψία, χορηγείται δαντρολένιο

(0,5-3 mg/kg βάρους σώματος 2-3 φορές την ημέρα για 1-2 εικοσιτετράωρα).

 

Φαρμακευτική αγωγή

 

Βενζοδιαζεπίνη

Διαζεπίνη.

 

Νευροληπτικά

Αλοπεριδόλη.

Ρισπεριδόνη.

Χλωροπρομαζίνη.

 
Τελευταία ενημέρωση: Σεπτέμβριος 2019