Κατάχρηση ουσιών/ Εξάρτηση από ουσίες – Εξάρτηση από φαρμακευτικές ουσίες

ICD-10: F13.1 Κατάχρηση | F13.2 Εξάρτηση. DSM-IV: 305.40 Κατάχρηση | 304.10 Εξάρτηση

Ορισμός

Εδώ παρουσιάζεται το φαινόμενο συνταγογράφησης για μεγάλα χρονικά διαστήματα, καθώς και η αγορά / χρήση για κατάχρηση.

Για παράδειγμα οι βενζοδιαζεπίνες και τα αναλγητικά, που περιέχουν κωδεῒνη.

Παρατηρείται κατάχρηση των υπνωτικών σκευασμάτων ζολπιδέμης και ζοπικλόνης, όχι όμως στην ίδια έκταση, που συμβαίνει με τις βενζοδιαζεπίνες.

 

Συμπτώματα

Τόσο στη διάρκεια συνεχιζόμενης κατάχρησης, όσο και σε αποστέρησή τους, μπορεί να εκδηλωθούν:

Άγχος, κατάθλιψη, διαταραχές μνήμης, κόπωση, εφιδρώσεις, μυϊκοί πόνοι, φωτο/ηχο υπερευαισθησία, διπλωπία, αισθήματα, που ‘‘ρέουν’‘ πάνω στο σώμα κ.ά.

 

Θεραπεία

Σταδιακή μείωση με ελεγχόμενη διαδικασία, συνήθως σε ειδική κλινική / ψυχιατρική κλινική, αν πρόκειται για εκτεταμένη κατάχρηση.

 

Τα άτομα, που είναι εξαρτημένα από βενζοδιαζεπίνες και αντίστοιχα οπιοειδή (οπιούχα), συχνά είναι πολύ εύκολο να χειραγωγηθούν και για τα περισσότερα ισχύει είτε ότι είναι ασθενείς ενός ‘’ευγενικού’’ γιατρού είτε επισκέπτονται πολλούς διαφορετικούς γιατρούς, ο καθένας από τους οποίους συνταγογραφεί ‘’λογικές’’ ποσότητες των επιθυμητών ψυχοτρόπων ουσιών.

Αποτελεί πολύ δύσκολο εγχείρημα η ρύθμιση της σταδιακής μείωσης της λήψης της ουσίας διαμέσου εξωτερικών ιατρείων για τη συγκεκριμένη ομάδα ασθενών, αν ο ασθενής δεν επιθυμεί έντονα από μόνος του να διακόψει τη χρήση του φαρμάκου.

 

Ωστόσο, αν γίνει προσπάθεια σταδιακής μείωσης του φαρμάκου, αυτή πρέπει να γίνεται με συγκεκριμένο πρόγραμμα.

Μαζί με τον ασθενή οργανώνεται ένα πρόγραμμα με περίπου 10% μείωση σε κάθε βήμα και συνεχή υποστηρικτική επικοινωνία. Σε εκδήλωση συνδρόμου στέρησης ποτέ δε γίνεται αύξηση της δόσης.

Δεν πρέπει να χορηγούνται άλλα φάρμακα. Η διάρκεια της περιόδου σταδιακής μείωσης δεν πρέπει να υπερβαίνει τους 6 μήνες.

 
Τελευταία ενημέρωση: Σεπτέμβριος 2019