Οφθαλμικά νοσήματα, που επηρεάζουν την όραση – Διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια

ICD-10: E10 (διαβήτης τύπου-1) | E11(διαβήτης τύπου-2)

Ορισμός

Αγγειοπάθεια του αμφιβληστροειδούς, που μπορεί να οδηγήσει σε ανεύρυσμα, π.χ. εξίδρωση, αιμορραγίες και αγγειακή υπερπλασία.

 

Συμπτώματα

Στην ήπια μορφή οι ασθενείς είναι εντελώς ασυμπτωματικοί.

Αν η διαδικασία συνεχίσει να εξελίσσεται, μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη οπτική οξύτητα και σταδιακά σε τύφλωση.

 

Αντικειμενική εξέταση

Μεμονωμένες αιμορραγικές κηλίδες στο βυθό του οφθαλμού, μεμονωμένα μικροανευρύσματα και σιγά σιγά η μεταβολή της διαπερατότητας των αγγείων προκαλεί εξίδρωμα στον αμφιβληστροειδή.

Αν η αμφιβληστροειδοπάθεια συνεχίζει να εξελίσσεται, συμβαίνουν αμφιβληστροειδικές ισχαιμίες, που είναι ορατές ως γκρίζες κηλίδες με ασαφή όρια.

 

Το στάδιο αυτό ονομάζεται απλή αμφιβληστροειδοπάθεια και συνήθως είναι ασυμπτωματικό.

Αν εκδηλωθεί εξίδρωση στα κεντρικά τμήματα του αμφιβληστροειδούς, ο ασθενής βιώνει μειωμένη οπτική οξύτητα.

 

Τότε μπορεί κανείς να παρατηρήσει εξίδρωμα στο κέντρο της ωχράς κηλίδας και/ή ένα γενικευμένο οίδημα ωχράς, τη διαβητική ωχροπάθεια.

 

Αν η διαδικασία συνεχίσει να εξελίσσεται, η ισχαιμία του αμφιβληστροειδούς οδηγεί σε νεοαγγείωση του αμφιβληστροειδούς, την υπερπλαστική αμφιβληστροειδοπάθεια, η οποία σιγά σιγά οδηγεί σε αιμορραγίες του υαλοειδούς σώματος, σε υπερπλασία του συνδετικού ιστού, σε ελκτική αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς και τύφλωση.

 

Θεραπεία

Προληπτική με προσεκτικό έλεγχο του μεταβολισμού και τακτική βυθοσκόπηση με προγραμματισμένη αξιολόγηση σε συνεργασία με οφθαλμολογική κλινική. Επειδή η αμφιβληστροειδοπάθεια αποτελεί μία συνήθη επιπλοκή του διαβήτη και επειδή είναι σημαντική η έγκαιρη παρέμβαση με θεραπεία ακόμη και σε ασυμπτωματικό στάδιο, πρέπει όλοι οι ασθενείς με διαβήτη να κάνουν τακτικό προσυμπτωματικό έλεγχο για τυχόν μεταβολές του βυθού του οφθαλμού (ή με βάση τα χρονικά διαστήματα, που υποδεικνύει ο οφθαλμίατρος).

 

Όλοι, όσοι πάσχουν από διαβήτη τύπου-1, πρέπει να υποβάλλονται σε προσυμπτωματικό έλεγχο του βυθού του οφθαλμού κάθε δεύτερο έτος, που θα ξεκινάει το αργότερο 5 έτη από την έναρξη της νόσου, στην αρχή και με φωτογράφηση.

 

Όταν πρόκειται για διαβήτη τύπου-2, πρέπει ο προσυμπτωματικός έλεγχος να ξεκινάει αμέσως μετά από τη διάγνωση, γιατί δεν αποτελεί ασυνήθιστο γεγονός ο ασθενής να έχει ήδη προσβληθεί από αμφιβληστροειδοπάθεια.

Σε φυσιολογικές συνθήκες απαιτείται παρακολούθηση κάθε δεύτερο/ τρίτο έτος.

 

Σε υπερπλαστική ή προ-υπερπλαστική αμφιβληστροειδοπάθεια, όπως και σε εξιδρωματική ωχροπάθεια, διενεργείται φωτοπηξία με λέιζερ.

Αν η συγκεκριμένη θεραπεία εφαρμοστεί έγκαιρα, μπορεί να περιοριστεί η οπτική βλάβη ή να αποφευχτεί εντελώς.

 

Ο προσυμπτωματικός έλεγχος αποτελεί σημαντική εξέταση, αλλά μπορεί να προκύψει πρόβλημα, όσο αφορά τη συμμόρφωση (compliance) του ασθενή στη διενέργεια της φωτογράφησης του βυθού του οφθαλμού.

Αν πρόκειται για άντρα ηλικίας 80 ετών, στον οποίο δεν έχει διαπιστωθεί κάποια διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, ο κίνδυνος για κάτι τέτοιο θεωρείται αμελητέος και ο προσυμπτωματικός έλεγχος διακόπτεται.

 
Τελευταία ενημέρωση: Σεπτέμβριος 2019