Υπεριδρωσία εντοπισμένη, Εφίδρωση εντοπισμένη, Τοπική εφίδρωση, Tοπική υπεριδρωσία

ICD-10: R61

Αιτία

Άγνωστη.

Κληρονομική επιβάρυνση στο 50%.

Ως εκλυτικοί παράγοντες μπορεί να δράσουν η θερμότητα, η προσπάθεια, το στρες.

 

Συμπτώματα

Η τοπική εφίδρωση είναι φυσιολογική. Ιδρώτας στα χέρια-τα πέλματα συμβάλλει σε αποτελεσματική λειτουργία λαβής.

Η υπερλειτουργία, η οποία συνήθως είναι κληρονομική, χαρακτηρίζεται από ασυνήθιστη απάντηση σε θερμότητα, στρες, προσπάθεια.

Εκδηλώνεται ήδη στη νηπιακή ηλικία.

Συνήθως στις παλάμες και τα πέλματα, γενικά στις βουβωνικές πτυχές και τις μασχάλες (στις τελευταίες η έναρξη παρουσιάζεται στην εφηβεία).

Συχνά σημαντική επίδραση στην ποιότητα της ζωής.

 

Τα συμπτώματα ταξινομούνται σύμφωνα με τη Hyperhidrosis Disease Scale (HDSS):

HDSS 1:

Συνηθισμένες βλάβες.

 

HDSS 2:

Βλάβες, που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής. Ορισμένες φορές περιορίζουν τις καθημερινές δραστηριότητες.

 

HDSS 3:

Βλάβες, που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την ικανότητα εργασίας.

Το αποτέλεσμα από τη χορήγηση φαρμάκων είναι ανεπαρκές.

Είναι συχνός ο περιορισμός των καθημερινών δραστηριοτήτων.

Οι βλάβες είναι σχεδόν μη ανεκτές.

 

HDSS 4:

Βλάβες, οι οποίες μειώνουν σε υψηλό βαθμό την ποιότητα ζωής και την ικανότητα εργασίας.

Το αποτέλεσμα της χορήγησης φαρμάκων είναι ανεπαρκές.

Οι βλάβες περιορίζουν συνεχώς τις καθημερινές δραστηριότητες.

Οι ενοχλήσεις δεν είναι ανεκτές από τον ασθενή.

 

Θεραπεία

HDSS 1:

Ατομική φροντίδα.

Κατά πρώτο λόγο μπορεί να γίνει δοκιμή με κάποιο αντιιδρωτικό με χλωρίδιο του αλουμινίου.

Εφαρμόζεται συνεχόμενα ορισμένα βράδια και στη συνέχεια ένα ή μερικά βράδια την εβδομάδα.

Το δέρμα πρέπει να είναι στεγνό, πριν από την εφαρμογή, διαφορετικά υπάρχει κίνδυνος καύσου.

 

HDSS 2:

Επικοινωνία με γιατρό της πρωτοβάθμιας περίθαλψης.

Διερεύνηση.

Αντιιδρωτικό σύμφωνα με τα παραπάνω και ίσως αντιχολινεργικά από το στόμα.

 

HDSS 3:

Παραπομπή σε δερματολογική κλινική.

Εκτίμηση τυχόν ένδειξης για θεραπεία με τοξίνη της αλλαντίασης.

 

HDSS 4:

Ιατρείο μπότοξ. Θεραπεία με τοξίνη αλλαντίασης.

 

Οι ενέσεις τοξίνης της αλλαντίασης χρησιμοποιούνται επιτυχώς σε ιδιοπαθή εφίδρωση των χεριών ή μαχαλιαία εφίδρωση, όταν παρουσιάζεται ανθεκτικότητα στη θεραπεία και οι εκδηλώσεις είναι έντονες.

Οι ενέσεις γίνονται ενδοδερμικά σε απόσταση περίπου 15 χιλ. μεταξύ τους στην προσβλημένη περιοχή.

Προκαλούν μία χημικού τύπου απονεύρωση.

Μετά απαιτείται επανάληψή τους 1-2 φορές/ έτος.

Στη θεραπεία με τοξίνη της αλλαντίασης μπορούν να χορηγηθούν συμπληρωματικά αντιχολινεργικά σε βραδινή δόση.

Τα αντιχολινεργικά δρουν επιπλέον συστηματικά.

 

Εναλλακτική λύση, όταν τα συμπτώματα επιμένουν, αποτελεί η εκκαθάριση της μασχαλιαίας περιοχής.

Σπάνια διενεργείται πλέον συμπαθεκτομή εξαιτίας κινδύνου πρόκλησης μόνιμων παρενεργειών.

Παλαιότερα διενεργούνταν μεταξύ άλλων με την ένδειξη της παλαμιαίας υπεριδρωσίας.

 

Φαρμακευτική αγωγή

 

Αντιχολινεργικά: Τολτεροδίνη.

Χλωρίδιο του αλουμινίου.

 
Τελευταία ενημέρωση: Σεπτέμβριος 2019