Κοιλιακή ταχυκαρδία, ΚΤ (Ερμηνεία ΗΚΓ/τος)

ICD-10 : I47

Διάγνωση

Ορίζεται ως τρεις ή περισσότερες διαδοχικές συστολές από τις κοιλίες σε συχνότητα, που ξεπερνάει τις 100 συστολές/λεπτό (εικόνα 10).

Αν η συχνότητα υπερβαίνει τους 100 χτύπους/λεπτό, ο ρυθμός είναι κοιλιακός.

Τα συμπλέγματα-QRS είναι ευρέα (> 140 ms).

Συχνότερα υπάρχει κΚ-διαχωρισμός με κολπική συχνότητα μικρότερη από την κοιλιακή συχνότητα, δηλαδή κανονικά επάρματα-P, αλλά με πιο αργό ρυθμό από τα συμπλέγματα-QRS.

Μερικές φορές ανάδρομη αγωγή του ερεθίσματος με επάρματα-P μετά από κάθε σύμπλεγμα-QRS.

Η ύπαρξη συστολής συγχώνευσης είναι διαγνωστική για κοιλιακή ταχυκαρδία και διευκολύνει τη διάκρισή της από την έκτοπη κολπική ταχυκαρδία.

Η συστολή συγχώνευσης εκλύεται τόσο από την εστία των κοιλιών, όσο και από τη διαλείπουσα αγωγή ενός κολπικού ερεθίσματος.

Η συστολή συγχώνευσης έχει μία διαφορετική μορφολογία-QRS σε σύγκριση με τα διάφορα συμπλέγματα των κοιλιών, ενώ επίσης παρουσιάζεται νωρίτερα από την επόμενη αναμενόμενη συστολή.

Συνηθέστερα οι κοιλιακές ταχυκαρδίες εκλύονται από μία και μοναδική εστία και εμφανίζουν μία πανομοιότυπη μορφολογία-QRS (μονόμορφη).

Μερικές φορές η πολύμορφη μορφολογία-QRS εκλύεται από διαφορετικές εστίες.

Εικόνα 10

Αιτία

Ισχαιμική καρδιοπάθεια (συχνά τα 2-3 πρώτα 24ωρα μετά από οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου), υπερτροφία αριστερής κοιλίας (υπέρταση, υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια), καρδιακή ανεπάρκεια, υποκαλιαιμία, δηλητηρίαση (ειδικά από δακτυλίτιδα, τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά), μυοκαρδίτιδα, μυοκαρδιοπάθεια και πρόπτωση μιτροειδούς.

Σύνδρομο μακρού-QT.

 

Διαφορική διάγνωση

Υπερκοιλιακή ταχυκαρδία με αποκλεισμό σκέλους, αντίδρομη ταχυκαρδία (WPW), ταχυκαρδία από βηματοδότη.

Θεραπεία

Περιστατικό αρμοδιότητας νοσοκομείου. Δυνητικά θανατηφόρα, κίνδυνος κοιλιακής μαρμαρυγής. Ο ασθενής με κοιλιακή ταχυκαρδία μπορεί σε ηρεμία να είναι ανεπηρέαστος με φυσιολογική αρτηριακή πίεση. Σε ασθενή, που έχει επηρεαστεί και εφόσον δεν υπάρχει νοσοκομείο σε εύλογη απόσταση, ένεση αμιωδαρόνης 300 mg ενδοφλέβια (αναμιγνύονται 6 mL σε 14 mL γλυκόζης 5% και χορηγούνται σε διάρκεια 2 λεπτών ενδοφλέβια). Ηλεκτρική ανάταξη σε ασθενή με επίδραση στο κυκλοφορικό, ο οποίος δεν αποκρίνεται στη φαρμακευτική θεραπεία. Ως προφύλαξη χορηγείται από καρδιολόγο β-αποκλειστής (μετοπρολόλη ή μπισοπρολόλη) ή αμιωδαρόνη. Ενδεχομένως εμφυτεύσιμος απινιδωτής – ενεργοποιείται σε διαταραχές του κοιλιακού ρυθμού.