Οξεία μυελογενής λευχαιμία, ΟΜΛ

Ορισμός

Συγκέντρωση παθολογικών άωρων σε φάση προσταδίου μυελοειδών κυττάρων στο μυελό των οστών (κοκκιοκύτταρα, μονοκύτταρα), αλλά μπορεί να υπάρχουν ακόμη και λευχαιμίες μεγακαρυοκυττάρων.

Η συγκέντρωση των παθολογικών κυττάρων οδηγεί σε διαταραχή της παραγωγής αίματος.

Τα συμπτώματα έναρξης σχετίζονται συχνότερα με εκείνα της ουδετεροπενίας και της αναιμίας.

Αιτίες

Συχνότερα άγνωστες. Επίκτητες γενετικές αλλοιώσεις.

Παρατηρείται αύξηση όλων των μορφών λευχαιμιών μετά από έκθεση σε διαλυτικές ουσίες (βενζόλιο) ή ιονίζουσα ακτινοβολία.

Εκηλώνεται συχνότερα, όπως και το λέμφωμα μη-Hodgkin, μετά από θεραπεία κάποιας άλλης κακοήθους νόσου με ακτινοβολία ή κυτταροστατικά.

Συμπτώματα

Πυρετός/ υποπυρεξία, κόπωση, αδυναμία, κεφαλαλγία, απίσχνανση.

Λοιμώξεις (απλό κρυολόγημα, μόλυνση πληγής, στοματίτιδα).

Επίσταξη, αιμορραγίες δέρματος, αυξημένες αιμορραγίες εμμηνορρυσίας.

‘’Ευαισθησία’’ στα οστά και τις αρθρώσεις.

Αντικειμενική εξέταση

Στον τύπο λευκών συχνότερα διαπιστώνεται μόνο ουδετεροπενία.

Ο συνολικός αριθμός των λευκών αιμοσφαιρίων ποικίλλει, αλλά συχνότερα είναι φυσιολογικός ή χαμηλός.

Αναιμία σοβαρού βαθμού.

Θρομβοκυτταροπενία.

Μερικές φορές σπληνομεγαλία, σπάνια ηπατομεγαλία ή αύξηση του μεγέθους των λεμφαδένων.

Εμφανίζονται και εξωμυελώδεις όγκοι (στο δέρμα).

Διαφορική διάγνωση

Απλαστική αναιμία, μονοπυρήνωση, οξεία λεμφογενής λευχαιμία.

Διερεύνηση

Hb, αιμοπετάλια, λευκοκύτταρα, τύπος λευκών,  επίχρισμα μυελού των οστών.

Τήρηση κανονισμών, που έχουν οριστεί από το επίσημο όργανο συντονισμού των ογκολογικών κέντρων της χώρας καταγραφής του καρκίνου (αφορά τη Σουηδία).