Βλέπε επίσης το υποκεφάλαιο Φλεγμονώδη νοσήματα του εντέρου στο παρόν κεφάλαιο.
Συμπτώματα:
Μακροχρόνιες ή επαναλαμβανόμενες κοιλιακές ενοχλήσεις. Υψηλή ομοιότητα με το IBS, όσο αφορά πολλά από τα συμπτώματα:
* Ανακούφιση των ενοχλήσεων μετά από την αφόδευση.
* Μεταβολή της συχνότητας των κενώσεων.
* Μεταβολή της περιεκτικότητας των κοπράνων.
* Αέρια, ‘‘κοιλιά σαν μπαλόνι’‘, συνήθως κόπρανα με σχήμα σβώλου.
Διερεύνηση:
Αρχικά F-Hb x 3 (Mayer κοπράνων), ΤΚΕ, Hb, αποκλεισμός άλλων νόσων, όπως δυσανεξίας στη λακτόζη, κοιλιοκάκης, IBD.
Θεραπεία:
Δε διατίθενται ειδικά φάρμακα, ενημέρωση. Ίσως αλλαγή στις διατροφικές συνήθειες και συμπτωματική θεραπεία.
Παλαιότερα η συγκεκριμένη διαταραχή θεωρούνταν λειτουργική εντερική νόσος, που προκαλεί συμπτώματα χωρίς ανιχνεύσιμες οργανικές αιτίες με τη μορφή δομικών, λοιμωδών ή βιοχημικών ανωμαλιών. Χρειαζόταν επίσης ο αποκλεισμός διάφορων άλλων νοσημάτων. Σήμερα γίνεται όλο και περισσότερο συζήτηση σχετικά με φλεγμονώδεις μεταβολές στο νευρικό σύστημα του εντέρου και την ελλιπή επικοινωνία του με το κεντρικό/περιφερικό νευρικό σύστημα, τα οποία μπορεί να αποτελούν αιτία των ενοχλήσεων.
Βλέπε παρακάτω στα Συμπτώματα.
Άγνωστη. Σημεία διαταραγμένης κινητικότητας του εντέρου και μίας υπερευαισθησίας, όσο αφορά την εντερική διάταση, πιθανόν διαμέσου ευαισθητοποίησης του μηχανισμού ρύθμισης του άλγους από το ΚΝΣ. Προσβάλλεται ακόμη και το λεπτό έντερο.
Πιθανόν ακόμη και η διατροφή να παίζει κάποιο ρόλο (η οποία συμμετέχει στα συμπτώματα του ασθενή), καθώς και ψυχολογικοί παράγοντες (το στρες, όπως και ο τρόπος με τον οποίο ο ασθενής βιώνει και αντιμετωπίζει τα συμπτώματά του).
Υπάρχουν αποτελέσματα έρευνας, σύμφωνα με τα οποία θεωρείται ότι υπάρχει διαταραχή της λειτουργίας των νευρικών κυττάρων και φλεγμονώδεις μεταβολές, που εντοπίζονται στην περιοχή του εντέρου.
Υπάρχουν όμως και άλλες θεωρίες, σύμφωνα με τις οποίες πρόκειται για διαταραχή της μετάδοσης των σημάτων πόνου ανάμεσα στο νευρικό σύστημα του εντέρου και το ΚΝΣ και το άτομο αποκτά ‘‘ευαισθησία στο έντερο’‘.
Δεν είναι ασυνήθιστη η έναρξη IBS μετά από μία εντερική λοίμωξη με μακροχρόνιες ενοχλήσεις, οι οποίες υποχωρούν στο 75% των ασθενών μετά από 5-6 έτη.
Παρουσιάζεται δυσβίωση στο σύστημα οικολογικής ισορροπίας του εντέρου κατά κανόνα μετά από εντερική λοίμωξη και θεραπευτική χορήγηση αντιβιοτικών. Υπάρχει συσχέτιση με ψυχικά νοσήματα και άλλες διαγνώσεις, που σχετίζονται με πόνο.
Έναρξη στην εφηβική ηλικία, σπάνια όμως μετά από την ηλικία των 40 ετών.
Η διάγνωση μπαίνει σύμφωνα με τα κριτήρια της ΡΩΜΗΣ-IV (Ιούνιος 2016), τα οποία είναι:
Επαναλαμβανόμενος κοιλιακός πόνος γία τουλάχιστον 1 ημέρα την εβδομάδα τους 3 τελευταίους μήνες, έναρξη των ενοχλήσεων το λιγότερο 6 μήνες πριν από τη διάγνωση και συνύπαρξη τουλάχιστον δύο από τα ακόλουθα συμπτώματα:
* Κοιλιακός πόνος που σχετίζεται με την αφόδευση.
* Μεταβολή της συχνότητας των κενώσεων.
* Μεταβολή του χαρακτήρα/ της σύστασης των κοπράνων.
Άλλα συμπτώματα, που ενισχύουν τη διάγνωση, είναι η διακύμανση της συχνότητας/της περιεκτικότητας των κενώσεων, η διακύμανση του χρόνου διέλευσης των κοπράνων από το έντερο, γρήγορο αίσθημα κορεσμού μετά από το φαγητό, δυσπεπτικά συμπτώματα, βλέννα και/ή δημιουργία αερίων, όπως και το ό,τι τα συμπτώματα είναι μικρότερα τις νυκτερινές ώρες.
Οι ασθενείς αυτό συχνά το περιγράφουν ως:
– Κοιλιαλγίες / δυσφορία. ‘‘Τυμπανισμός’‘ και αίσθημα σφιξίματος στο στομάχι, τα οποία συχνά υποχωρούν κατά την κένωση του εντέρου.
– Διαταραχή των κενώσεων του εντέρου (βιασύνη για τουαλέτα, προσπάθεια για κένωση, αίσθημα ατελούς κένωσης του εντέρου).
– Μεταβολή της περιεκτικότητας των κοπράνων (δυσκοιλιότητα, κόπρανα με σχήμα σβώλου, βλέννα ή διάρροια/υδαρής κένωση).
– Αέρια (τυμπανισμός- ‘‘κοιλιά σαν μπαλόνι’‘), τα οποία συνήθως εκδηλώνονται στη διάρκεια της ημέρας.
Συνήθως οι ασθενείς με IBS παρουσιάζουν συγχρόνως ενοχλήσεις, όπως γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, δυσπεψία, κόπωση, στηθαγχικό άλγος, διαταραχές στην κατάποση, ουρολογικές/ γυναικολογικές ενοχλήσεις και προβλήματα πόνου. Ο πόνος συχνά μετακινείται.
Δυσανεξία στη λακτόζη, κοιλιοκάκη, μικροσκοπική κολίτιδα, νόσο Crohn, ελκώδη κολίτιδα, δυσαπορρόφηση χολικών αλάτων, δυσπεψία, ΓΕ/κή παλινδρόμηση, ανεπάρκεια εξωκρινούς μοίρας του παγκρέατος, καρκίνος του κόλου, βακτηριδιακή υπερανάπτυξη στο λεπτό έντερο, νόσο των χοληφόρων οδών, υπο/υπερθυρεοειδισμό, γυναικολογικό νόσημα, αλλεργία σε τρόφιμα, ινομυαλγία, κατάθλιψη/άγχος, σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, γιαρδίαση, αμοιβάδωση, βακτηριδιακές κολίτιδες, νευροπάθεια του αυτόνομου (π.χ. εξαιτίας διαβήτη).
Ιστορικό αναμνηστικό, στο οποίο συμπεριλαμβάνονται οι καθημερινές συνήθειες ζωής και ίσως ψυχική επιβάρυνση.
Κλινική διάγνωση διαμέσου αποκλεισμού, η οποία βασίζεται κατά ένα μέρος στο συνδυασμό των κοιλιακών πόνων και τη μεταβολή των συνηθειών του εντέρου, καθώς και την απουσία οργανικής αιτίας.
Σε ασθενείς με IBS απουσιάζουν η ελάττωση βάρους, οι νυκτερινές ενοχλήσεις, το αίμα στα κόπρανα, η συνεχής υδαρής διάρροια ή η αναιμία.
Δεν υπάρχουν ειδικές εξετάσεις για τη συγκεκριμένη διάγνωση. Αν ο ασθενής ανταποκρίνεται στα κριτήρια της Ρώμης-IV, στην πράξη δεν υπάρχει λόγος για επιπλέον διερεύνηση εκτός από τη βασική διερεύνηση, ΤΚΕ, Hb, λευκοκύτταρα, αλβουμίνη-ορ, F-Hb, ίσως αντισώματα έναντι τρανσγλουταμινάσης.
Αποκλείστε τη δυσανεξία στη λακτόζη.
Όσο περισσότερα είναι τα συμπτώματα από την περιοχή του ΓΕ/κού, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα για IBS με επακόλουθο τη μικρότερη ανάγκη διερεύνησης.
Συμπληρωματική διερεύνηση, όταν κρίνεται απαραίτητο:
Λευκοκύτταρα, CRP, αλβουμίνη-ορού, TSH σε συνεχείς διάρροιες-/ενοχλήσεις δυσκοιλιότητας, F-calprotectin.
Η τελευταία είναι πρωτεῒνη, που συνδέεται με το Ca (ασβέστιο), η οποία αποτελεί ένα δείκτη φλεγμονής του εντέρου και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη διαφοροδιάγνωση ανάμεσα στη φλεγμονώδη εντερική νόσο (IBD) και το ΣΕΕ (IBS). Υψηλές τιμές σε φλεγμονώδη νόσο του εντέρου, φυσιολογικά όρια ενηλίκων < 50 mg/kg. Τιμές > 100 mg/kg θα πρέπει να διερευνώνται, τιμές μεταξύ 50-100 αποτελούν γκρίζα ζώνη και παρακολουθούνται κλινικά.
Ίσως χρειαστεί επιπλέον εξέταση με δοκιμασία ανοχής στη λακτόζη ή εξάλειψη με αποφυγή της + δοκιμασία πρόκλησης.
Ίσως μία δοκιμή για σύντομο χρονικό διάστημα με αναστολέα αντλίας πρωτονίων να οδηγήσει σε απόκρυψη των ενοχλήσεων ΓΟΠ πίσω από ορισμένες περιπτώσεις IBS.
Σε διάρροιες μπορείτε να δοκιμάσετε 1 φάκελο χολεστυραμίνης (Questran) πριν από το γεύμα για τρεις ημέρες. Αν είναι αποτελεσματικό, μπορεί να υποκρύπτεται δυσαπορρόφηση χολικών οξέων πίσω από τις ενοχλήσεις. Διαφορετικά, προχωρήστε σε ισοτοπική μελέτη με Se-HCAT.
Μπορείτε να δοκιμάσετε τη χορήγηση παγκρεατίνης (Creon, Panzytrat) πριν από τα γεύματα (2 καψάκια των 25.000), για να διαγνωστεί / αντιμετωπιστεί μία ανεπάρκεια της εξωκρινούς μοίρας του παγκρέατος.
Ενδεχομένως γαστροσκόπηση, ορθοσκόπηση, κολονοσκόπηση
(η ύπαρξη νυκτερινών συμπτωμάτων ενισχύει την αναγκαιότητα διενέργειας κολονοσκόπησης), διάβαση λεπτού εντέρου, υπερηχογράφημα κοιλίας.
Οι συγκεκριμένοι ασθενείς παρουσιάζουν έντονο άλγος κατά την ενδοσκόπηση και τον ακτινολογικό έλεγχο.
Είναι απαραίτητο πάντα η διερεύνηση να είναι ευρεία και να γίνεται γρήγορα, όταν πρόκειται για έναρξη των συμπτωμάτων μετά από την ηλικία των 40 ετών, καθώς και σε συμπτώματα σύντομης διάρκειας με προοδευτική κλινική εξέλιξη.
Συνεχείς υδαρείς διάρροιες αποτελούν αξιοσημείωτο εύρημα.
Μήπως πρόκειται για μικροσκοπική κολίτιδα;